Foto: Pixabay
Hoe scholen en ouders elkaar weer kunnen begrijpen: goede communicatie
Dit is een artikel uit De Volkskrant door T
Ouders zijn steeds mondiger en veeleisender. De school wil van alles van de ouders en de ouders willen van alles van de school. Maken ze elkaar gek met hun verlangens? Toen Heidi Smits zeven jaar geleden aantrad als directeur, was de stemming op basisschool De Bussel in Vlijmen soms ronduit grimmig. Dan kreeg een lerares een mailtje van een boze ouder omdat de leerstof voor hun dyslectische zoon niet op een grote lettertype was uitgeprint. ‘Waarom kom je onze afspraak niet na?’
Toegegeven: de belofte om iedere leerling passend onderwijs te bieden, werd niet altijd waargemaakt. Maar met 25 tot 30 leerlingen per klas was dat praktisch niet te doen, merkte Smits: ‘En dan was er ook nog een groot aantal kinderen met labeltjes. Pdd-nos, adhd, dyslexie, hoogbegaafdheid. Of een combinatie van die vier.’
Al die pinnige mails en kregelige oudergesprekjes verhoogden intussen de werkdruk alleen maar. ‘We moesten echt uit de negatieve stemming zien te komen. Anders zou het alleen maar verder uit de hand lopen.’
De situatie op De Bussel is exemplarisch voor de relatie tussen ouders en scholen. Leerkrachten werken onder hoogspanning, terwijl de relatie met ouders naar een vriespunt zakt omdat ouders niet ‘het beste onderwijs voor hun kind’ krijgen.
Lees dit artikel verder via de Volkskrant.